مدیریت ذره بینی اصطلاحی است که مثل نفرین شیاطین، طاعون، و شاید خود مرگ در جان بسیاری از کارمندان باعث ایجاد وحشت میکند. مدیریت ذره بینی به یک سبک مدیریت اشاره دارد که در آن یک رئیس به صورت ذره بینی کار زیردستان خودش را کنترل می کند. اکثرا این عملکرد به عدم اعتماد، بی انگیزگی و کاهش بهره وری در بین کارکنان منجر شده شرایط نامطلوبی رو در سازمان رقم خواهد زد.
رئیسی با این دیدگاه در مدیریتش تمایل دارد به جای دیدن تصاویر بزرگ و جامع ، بر کوچکترین جزئیات تمرکز و خلاقیت و نوآوری را در تیم خفه کند. در نتیجه احساس ناتوانی و کم ارزشی یا حتی بی ارزشی در کارکنان فوران خواهد کرد. استقلال و توانایی های تصمیم گیری در بین کارمندان دائما و به طرق مختلف تضعیف میشود. علاوه بر این، این سبک مدیریتی می‌تواند یک محیط کاری سمی ایجاد کند که در آن کارکنان به دلیل کنترل دائم احساس استرس و اضطراب داشته باشن. این امر نه تنها هزینه های سربار افزایش پیدا کند، بلکه روحیه همکاری تیمی را به قعر جهنم بکشاند.
مدیران بایستی بین ارائه راهنمایی و تفیض اختیار جهت انجام کار مستقل تعادل ایجاد کنند. اعتماد به اعضای تیم جهت انجام امور محوله به طور موثر می تونه منجر به افزایش رضایت شغلی و ارتقای سطوح تعامل و همکاری در سازمان میشود. در نهایت نتایج بهتر را برای سازمان رقم بزند. نتیجه اینکه، مدیریت ذره بینی یک سبک مدیریتی زیان آور است. می تواند پیامدهای گسترده ای را هم بر کارکنان و هم برای سازمان به عنوان یک کل در پی داشته باشه. ضرورت دارد مدیران از اثرات منفی مدیریت ذره بینی آگاهی کامل داشته باشند و برای پرورش فرهنگ اعتماد، توانمندسازی و همکاری در تیمهای خود تلاش کنند.
متشکرم.
